Anticolonial Solidarity in times of Pest and Cholera [this op-ed was originally written in Dutch and published on March 23, 2020 by MO* Magazine here] Olivia U. Rutazibwa looks at the spread of the corona virus in Europe from a great distance as she is on a writing retreat at the Johannesburg Institute of Advanced…
Category: MO*Columns
Het bruingemaakte vrouwenlijf: intiem kruispunt van geweld
(This essay was first published online on March 1st 2017 on MO*.be and written for the Spring print edition of MO* Magazine.) Er is een bijna obsessionele aandacht voor “de bevrijding van moslimvrouwen” in Europa, maar tegelijk lijkt men vaak niet geïnteresseerd in de vraag of al die aandacht islamitische en gekleurde vrouwen echt vooruithelpt….
(MO*Column) De beeldenstorm op het bruingemaakte (vrouwen)lijf
(gepubliceerd op mo.be op 5 september 2016) Drie politiemannen omsingelen een vrouw en bevelen haar verhullende kledingstukken uit te trekken. Neen, dit is niet ergens in een Algerijns bergdorp, op het hoogtepunt van de Franse koloniale avonturen daar, maar aan de Côte d’Azur. Elke pixel van die foto stoot me tegen de borst, zegt Olivia…
[MO*Column] Radicale Vervreemding
Waarom pendelproblemen zwaarder wegen dan de afbraak van sociale zekerheid. (verscheen 27 januari 2016 op mo.be) Op 15 januari zou Martin Luther King (MLK) 87 kaarsjes hebben uitgeblazen. Het mocht niet zijn, maar de man is zoveel jaar later gelukkig nog niet vergeten. Zo hebben de Amerikanen elke tweede maandag van januari – zo dicht…
[MO*Column] Tussen Gisteren & Morgen #BeyondColonialAmnesia
(deze column verscheen op 28 december 2015 op mo.be) Ik gebruik niet vaak alle letters van een vloekwoord op Facebook, maar toen ik las dat Brussel zich opmaakte voor een viering van Leopold II op 17 december kon ik me niet inhouden. WTF?! En: ‘are you fucking kidding me?!?’. Ik kon er niet bij dat…
[MO* Column] Wat als…niet elk mensenleven evenveel waard is?
(Dit artikel verscheen eerder op MO*.be) Als de afgelopen maanden van spectaculair en onophoudelijk geweld al iets glashelder hebben gemaakt, is het wel dat niet elk leven even veel waard is, stelt Olivia Rutazibwa in haar column. Toen ik op 13 november het nieuws vernam over de aanslagen in Parijs, legde ik niet meteen de link, analytisch noch emotioneel, met…
[MO* Column] Over vluchtelingencrisis, racisme en andere struikelwoorden
(Deze column verscheen eerder op MO*.be) Wie veelgebruikte woorden wikt en weegt, komt tot verrassende gesprekken en nieuwe terreinen voor actie, zegt Olivia Rutazibwa. Dan blijkt de vluchtelingencrisis geen crisis, maar de norm, een dagelijkse normaliteit die mensen systematisch naar de onderkant van de samenleving drijft, en daar houdt. Binnen en buiten Europa. Idem met…
[MO* Column] Ik voel, dus ik doe
Welke rol moet emotie spelen in onze ontwikkelingshulp? Columniste Olivia Rutazibwa kan nostalgisch genieten van ‘We Are the World’, maar kan zich niet van de indruk ontdoen ‘dat het inzetten op dat vluchtige van het menselijke gevoel in hulp en solidariteit ons ongewild vasthoudt in kolonialistisch drijfzand.’ (first published on 12/08/2015 on MO*.be) Ik woon hier nu een…
[MO* Column] Lessen solidariteit, soevereiniteit & democratie liggen buiten Europa
(verscheen op MO*.be op 16/07/2015) Onder een loodzware hemel, tussen de miezerige regendruppels door, haast ik me over de Portsmouth-Damm brug. Ik ben op weg naar mijn eigenste ‘it’s a new dawn, it’s a new day’ en het poetisch toeval wil dat net dan Lauryn Hill, Nina Simone’s ‘Feeling Good’ mijn oren in zingt. (Het…
[REBLOG] Bob, Bono en de selfie-hulp | het beeldvorming-activisme van Olivia Rutazibwa #bandaid30 #zwartepietendiscussie
Originally posted on The Sausage Machine:
‘Buy the single. Stop the virus.’ Dertig jaar na wat toen al geen lumineus idee was bracht Bono-sidekick sir Bob Geldof enkele dagen geleden voor de vierde keer de Britse popwereld bijeen rond het goede doel. Toen was het de hongersnood in Ethiopië, vandaag ebola in Sierra Leone, Liberia…
How to write about Rwanda
From April 7th to the first days of July 2014, Rwanda and the world commemorate the genocide that ripped apart the central African country two decades ago. How does one commemorate the indescribable? The ultimate crime against humanity by humanity? So far, in the micro corner of the world that is Belgium and France, due…
// Olivia U. Rutazibwa 